مبانی نظری و پیشینه تحقیق با موضوع سلامت روان

مبانی نظری و پیشینه تحقیق با موضوع سلامت روان

در 28صفحه با فرمت doc

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع:    انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)

قسمتی از متن مبانی نظری و پیشینه

سلامت روان

مفهوم سلامت روان

پیش از پرداختن به تعریف سلامتی روانی لازم است به یک نکته اشاره نماییم. سه واژه­ «بهداشت روانی» و«سلامت روانی» و «بهزیستی روانی» اگر چه دارای معانی متفاوتی هستند، ولی در مواردی بجای یکدیگر به کار می­روند (هرشنسن و پاور، 1988، ترجمه منشی طوسی،1374).

سلامت یکی از مفاهیم ضروری و همواره مورد بحث دنیای پیچیده انسان است که قدمتی به بلندای هستی وی دارد. سلامتی کیفیتی از زندگی می­باشد که تعریف آن مشکل و اندازه­گیری آن نیز سخت می­باشد. متخصصان تعاریف متعددی از مفهوم سلامت ارائه کرده­اند اما همه آنها به­طور مشترک مسؤولیت درقبال وجود خود و انتخاب سبک زندگی سالم را سرلوحه مباحث خود قرار داده­اند و همه آنها با هدف به حداکثر رساندن توان فرد برای بهتر زیستن توجه دارند.

برای سلامتی معانی متعددی وجود دارد هرچند کلمه سلامتی برای ما شناخته شده و دارای مفهوم مشخص است، با این وجود تعریف آن آسان نیست و برای مردم مختلف معنای متفاوتی دارد. معنای لغوی سلامتی کامل بودن، بی­عیب بودن، تندرستی و مقدس بودن است. سلامت در بُعد جسمانی و روانی معنا می­یابد، زیرا انسان به تنهایی نه جسم است و نه روان، بلکه تلفیقی از این دو عنصر می­باشد. لذا چون انسان در محیط اجتماع به سر می­برد و در اجتماع پیوسته در معرض عوامل اجتماعی و بیولوژیکی گوناگون قرار می­گیرد، نتیجه آن اختلال در سلامت روانی است. اغلب مردم از اهمیت حفظ سلامت جسمانی خود آگاهند و از روش­هایی چون ورزش منظم، تغذیه مناسب، و آزمایش­های طبی مرتب برای کسب اطمینان از سلامتی خود استفاده می­کنند، اما تنها تعداد کمی از مردم به اهمیت حفظ بهداشت روان خود واقف هستند. هر چند همه در زندگی خود فشار روانی را تجربه می­کنند و قطعاً میزان معینی از آن برای انگیزش مفید است، اما سطوح فشار روانی باید به دقت مورد بازبینی واقع شود. فشار روانی می­تواند مشکلات جسمانی (فشارخون بالا، سردرد، گردن­درد، خستگی)، تولید کند و ممکن است سرآغازی برای ناتوانی روانی در بعضی از افراد باشد. بنابراین اصطلاح سلامت روانی، اصطلاحی است که از آن برای بیان و اظهارکردن هدف خاصی برای جامعه استفاده می­شود. هر فرهنگی براساس معیارهای خاص خود به دنبال سلامت روانی است. هدف هر جامعه این است که شرایطی را که سلامت اعضای جامعه را تضمین می­کند آماده نماید. منظور از سلامت روانی، سلامت ابعاد خاصی از انسان مثل هوش، ذهن، حالت و فکر می­باشد. از طرف دیگر سلامت روانی روی سلامت فیزیکی هم تأثیر دارد. بسیاری از پژوهش­های اخیر مشخص کرده­اند که یک سری اختلال­های فیزیکی و جسمی به شرایط خاص روانی مرتبط هستند (نجات، 1378).

تاریخچه بهداشت روان

در حقیقت بهداشت روان را می­توان یکی از قدیمی­ترین موضوعات به شمار آورد. زیرا بیماری­های روانی از زمان­های قدیم وجود داشته، بطوری­که بقراط در حدود 400 سال قبل از میلاد عقیده داشته که بیماران روانی را مانند بیماری جسمی باید درمان کرد. تقریباً از سال 1930 یعنی بعد از تشکیل اولین کنگره بین المللی بهداشت روان بود که این رشته بصورت جزئی از علوم پزشکی درآمد و سازمان­های روانپزشکی و مراکز پیشگیری درکشورهای مترقی یکی بعد از دیگری فعالیت خود را شروع کردند.

در سال 1930 اولین کنگره بین­المللی بهداشت روان با شرکت نمایندگان پنجاه کشور در واشنگتن تشکیل شد و مشکلات روانی کشورها و مسائلی از قبیل تأسیس بیمارستان­ها، مراکز درمان سرپایی، مراکزکودکان عقب مانده ذهنی و نظایر آن مورد مطالعه قرار گرفت. ولی در 18 سال بعد یعنی در سال 1948 در سومین کنگره بین المللی بهداشت روان که در لندن تشکیل شد اساس فدراسیون جهانی بهداشت روان بنیان­گذاری شد و در همان سال این فدراسیون به عضویت رسمی سازمان یونسکو و سازمان جهانی بهداشت درآمد بطوری­که این سازمان در ژنو نقش رهبری رسمی فدراسیون جهانی بهداشت روان را به عهده گرفت.از آن تاریخ به بعد هر سال یک جلسه بین­المللی و هر چهار سال یکبار کنگره جهانی تشکیل شده و می­شود. در نتیجه تلاش و کوشش­های پیگیر روز 18 فروردین مطابق با هفتم آوریل روز جهانی بهداشت اعلام گردیده و در سراسر جهان مسائل بهداشتی کشورها مورد بررسی قرار می گیرد.ضمناً از مسئولین بهداشتی کشورهای مختلف خواسته شده تا برنامه­های بهداشت روانی را جزو برنامه­های بهداشت عمومی قرار دهند.

در کشور ایران نیز علیرغم آنکه از زمان محمدبن زکریای رازی و بعد، ابوعلی سینا به بیماران روانی(دیوانگان آن زمان) توجه داشته و برای آنها از دستورات مختلف دارویی و روش­های گوناگونی همچون تلقین استفاده می­کردند، ولی بطور رسمی در سال 1366 برنامه­های روانشناسی و بهداشت روان از رادیوی ایران آغاز شد و در سال 1338 اداره بهداشت روانی در اداره کلّ بهداشت وزارت بهداری وقت، تشکیل گردید.اگرچه از سال 1319 تدریس روانپزشکی در دانشگاه تهران آغاز شده بود با قبول استراتژی P.H.C توسط جمهوری اسلامی  ایران و ایجاد شبکه­های بهداشتی درمانی، در کشور، موضوع بهداشت روان به منزله جزء نهم خدمات اولیه بهداشتی پذیرفته شد و در حال حاضر نیز از موضوعات بسیار ضروری در کشور، مورد توجه قرار دارد.

- Hershenson

- Power