مقیاس سنجش استعداد وابستگی به مواد

مقیاس سنجش استعداد وابستگی به مواد

مهمترین روش رایج تشخیص سوءمصرف مواد، استفاده از آزمایش­های پزشکی است. این آزمایش­ها علاوه بر داشتن هزینه، قادر به تشخیص افراد مستعد مصرفمواد نیستند، بلکه تنها مصرف مواد را تایید یا رد می­کنند. از این رو با توجه به گسترش مصرف مواد، از سوی محققین تلاش­هایی صورت گرفت تا ابزارهای سنجشی برای شناسایی افراد مستعد مصرف و وابستگی به مواد، درست شود. از بین مقیاس­های ساخته شده، سه خرده مقیاس حاصل از سیاهه شخصیتی چند وجهی مینه سوتایعنی «مقیاس تجدیدنظر شده­ی می­بارگی مک­اندرو»، (MAC-R)؛ «مقیاس استعداد اعتیاد»، (APS)؛ و «مقیاس پذیرش اعتیاد»، (AAS)، بیش از دیگر مقیاس­ها مورد استفاده قرار گرفته است. در پژوهش حاضر نیز مجموع هر سه مقیاس تحت عنوان «مقیاس سنجش استعداد وابستگی به مواد» مورد استفاده قرار گرفته است که در زیر به معرفی این مقیاس­ها پرداخته می­شود:

مقیاس می­بارگی مک­اندرو، (MAC-R): این مقیاس توسط مک­اندرو (1965، به نقل از گراهام، 1379) و در اصل به منظور تفکیک بیماران دارای سوء مصرف الکل از بیماران فاقد سوءمصرف الکل، ساخته شده است. ضریب پایایی با استفاده از روش بازآزمایی (با فاصله زمانی یک هفته) در نمونه هنجاری برای مردان وزنان به ترتیب 62/0 و 78/0 گزارش شده است. این مقیاس دارای 49 ماده است.