گزارش کارآموزی احداث مجتمع ساختمان 20 واحدی

گزارش کارآموزی پروژه احداث مجتمع ساختمان 20 واحدی در 27 صفحه

فهرست مطالب
عنوان   صفحه
مشخصات فنی عمومی ساختمان       
بازدید از زمین و ریشه کنی 1
پیاده سازی نقشه       1
گود برداری 3
پی کنی در ساختمان 3
اجرای شبکه ی پی    4
ضوابط و استانداردهای اجرایی    9
بتن ریزی 11
بتن ریزی و تراکم ساختن بتن   12
  1- آماده سازی   12   
     2-ریختن بتن و انتقال آن به قالب       13
 وسایل بتن ریزی   13
بتن ریزی ستون و تیر اصلی     14
مشخصات اصلی بتن متراکم شده     14
روش های مراقبت ار بتن        15
آرماتور گذاری      15
مشخصات اجرایی قالب 17
پایه های اطمینان 18
قالب برداری   18
اجرای سقف   23
پله های بتن مسلح 28
اجزای پله های بتن مسلح    
انواع پله های بتن مسلح 28
اجزای پله    29
اجرای پله    30
پلان شیب بندی 30
ذستگاه بتن ساز یا مخلوط کن      31
وظیفه دالها 32
نعل درگاه   32

بازدید از زمین و ریشه کنی:
قبل از شروع هر عملیات ساختمان باید زمین محل ساختمان بازدید شده و وضعیت و فاصله ی آن نسبت به خیابان و چگونگی دسترسی به خیابان اصلی و عبور و مرور ماشین آلات حمل مصالح و جای کافی برای تجهیز کارگاه و مصالح پای کار را بررسی کنیم.
سپس نسبت به ریشه کنی نباتات روییده در زمین و خاک ها و ضایعات اضافی به بیرون حمل گردد و بالاخره شکل هندسی زمین و زوایای آن کاملا معلوم شده و با نقشه ساختمانی کاملا مطابقت داشته باشد.
پیاده سازی نقشه
پس از بازدید محل و ریشه کنی نوبت به پیاده کردن نقشه بر روی زمین است. یعنی انتقال نقشه ساختمان از روی کاغذ بر روی زمین بوسیله ابزار آلات و دسترس با ابعاد اصلی بطوری که محل دقیق پی ها و ستون ها و دیوارها و عرض پی ها روی زمین به خوبی مشخص شود. که یکی از مهمترین مراحل ساخت می باشد. برای پیاده کردن نقشه های بزرگ ساختمانی از دوربین نقشه برداری استفاده می شود ولی در ساخت این پروژه (ساختمان معمولی) از متر و ریسمان بنایی می توان بهره برد.
گام اول: ابتدا محل کلی ساختمان روی زمین مشخص نموده و بعدا با کشیدن ریسمان کار به یکی از امتدادهای تعیین شده و ریختن گچ، یکی از خطوط اصلی ساختمان را تعیین کرده و بعد خطوط دیگر را با همین روش مشخص می کنیم. عرض و طول و عمق پی ها کاملا بستگی به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد که با آزمایش خاک و طرز قرار گرفتن دانه ها به روی همدیگر مشخص است.
گودبرداری:
در این قسمت اقدام به خاکبرداری محل نقشه می شود تا به خاک بکر رسید. لذا باید پی بر روی یک سطح محکم و بدون رانش قرار گیرد تا پی ها نشست نداشته یا نشستهای متفاوتی نداشته باشد.
بنابراین سطح زیرین پی باید حداقل 5/1 الی 2 متر پایین تر از تراز کف زمین باشد. در این ساختمان گود برداری بوسیله وسایلی معمولی مانند بیل، کلنگ و فرقون استفاده شد.
پی کنی در ساختمان:
پی کنی به دو منظور انجام می گیرد:
1- دسترسی به زمین سخت و مقاوم تا بارهای ساختمان را به زمین منتقل کند.
2- برای محافظت پی ساختمان و جلوگیری از اثرات جوی مانند یخ زدگی و نیروهای جانبی
آماده سازی پی:
قبل از پی سازی باید کف پی آماده گردد که کاملا مسطح و عاری از هر گونه مواد زاید همچنین نباید با خاک دستی یا مصالح غیرمقاوم پر شود.برای تسطیح و آماده سازی نهایی کف آنرا با بتن سبک (مگر) یا لاغر با عیار 150kg سیمان تسطیح کرد که وظیفه مگر یا لاغز به دو دلیل عمده است. 1- برای جلوگیری از تماس بتن اصلی پی با خاک 2- برای رگلاژ کف پی و ایجاد سطح صافی برای ادامه پی سازی. ضخامت بتن مگر حدود 10 سانتی متر و معمولا قالب بندی از روی بتن مگر شروع می شود.
اجرای شبکه پی:
قبل از انجام هر کار سرپرست کارگاه باید ملزومات اجرایی پی را فراهم کند  و خواسته های خود را بطور کامل برای دست اندرکاران از جمله کارفرما، مجری کار و کارگرها توضیح دهد. برخی از مصالح و وسایل مورد احتیاج به شرح زیر است:
میلگرد: میلگردهای پی به دو قسمت طولی (کمرکش) و عرضی (چنگال) تقسیم
می شوند. قبل از سفارش میلگردها باید تعداد دقیق میلگردهای مورد نیاز را با توجه به نقشه محاسبه کرد. برای محاسبه میلگرداهای طولی ابتدا طول هر نوار را در تعداد میلگردهای طولی ضرب می کنیم سپس با توجه به شماره میلگرد نتایج را دسته بندی و جمع می کنیم  اگر حاصل را تقسیم بر 12 کنیم (طول یک شاخه میلگرد 12 متر است) تعداد میلگردها برای آن شماره خاص به دست می آید.

    ] تعداد میلگرد طول  (طول نواری +2/0)[
12/   = مقدار
میلگرد طولی برای هر نوار
برای در نظر گرفتن طول خم در ابتدا و انتهای هر نوار باید مقدار 2/0 به طول هر نوار اضافه شود اگر طول نوار هر پی بیشتر از 12 متر باشد برای پیوستگی میلگردها در محل انقطاع بایستی از اورلپ (overlap) استفاده شود. طول اورلپ مطابق آیین نامه بین 40-50 برابر قطر میلگرد مورد استفاده است.
در محاسبه میلگردهای عرضی باید ابتدا عرض نوارها را با 2/0 جمع کنیم و سپس در تعداد میلگردهای عرضی هر نوار با توجه به شماره میلگردها ضرب کنیم. آنگاه حاصل را بر 12 تقسیم کنیم تا تعداد شاخه مورد نیاز بدست آید.
12/ ] تعداد میلگرد عرضی  (عرض نوار پی)+2/0)[ = تعداد
قیچی زمینی: وسیله ای استاندارد برای برش میلگرد است تا جایی که می توان از قیچی برای بریدن میلگرد استفاده شود. قیچی باید با توجه به بزرگترین شماره میلگرد تهیه شود.
دستگاه برش هوا: این وسیله از یک کپسول گاز و یک کپسول اکسیژن تشکیل شده. سوختن همزمان اکسیژن و گاز باید ایجاد حرارت شدید می شود که فولاد را به دمای ذوب خود می رساند به این طریق میلگردها را برش می دهند از این وسیله در برش میلگردهایی که با  قیچی برش نباشد استفاده می شود. آیین نامه استفاده از این وسیله را به دلیل ایجاد تنش های پسماند مجاز نمی داند.
میزکار: میزی که بر روی ان میلگردها خم داده می شود و در مراحل بعدی برای ساختن خاموت استفاده می شود. سایر وسایل مورد نیاز عبارتند از انبر، سیم آرماتوری و...
سرپرست کارگاه قبل از انجام هر کاری ایمنی و حفظ سلامت افراد کارگاه باشد لذا تمام تدارکات مورد نیاز فراهم شود. این وسایل در مرحله پی عبارتند از دستکش و عینک و... است.
اولین گام در اجرای پی برش میلگردهاست. در این موقع باید برش میلگردها طوری باشد که میلگردها پرت کمتری داشته باعث سردرگمی کارگرها نشود. بعد از برش نوبت به خم زدن میلگردهاست. اگر میلگردهای مورد استفاده کوچک باشد (طول کمتری). خم زدن آن روی میز انجام می شود و اگر با طول زیاد باشد بر روی زمین توسط آچار F انجام می گیرد. گام بعدی پخش میلگردهای طولی  و عرضی کف پی است. سپس میلگردها توسط سیم آرماتور بندی بافته می شود و بصورت شبکه در می آیند در بافتن میلگردها بهتر است از گره «هفت و هشت» استفاده شود اما معمولا با گره ساده می بندند
در بستن میلگردها در محل اورلپ و ستون ها باید توجه ویژه داشت. در بخش میلگردهای طولی توجه شود که محل قطع میلگردها همه در یک طرف قرار نگیرد زیرا اینکار باعث ضعیف شدن شبکه در محل اورلپ می شود. همچنین باید دقت شود فاصله شبکه کف از دیوارها و دیوار چینی ها حدود 5 سانتی متر باشد. پس از بافتن شبکه در محل اورلپ می شود. همچنین باید دقت شود فاصله شبکه کف از دیوارها، دیوار چینی ها حدود 5 سانتی متر باشد. پس از بافت شبکه میلگردهای کف که روی زمین قرار دارد باید حدود 5-3 سانتی متر بر روی زمین قرار بگیرد تا در هنگام بتن ریزی میلگردهای کف کاملا در پوششی بتنی قرار گیرند برای اینکار قسمتی از شبکه بطور موضعی توسط دیلم بالاآورده و در زیر آن سنگ قرار داده می شود. پس از بافتن شبکه میلگردهای پایین باید شبکه میلگرد بالا بافته شود. برای قرار دادن میلگردها در ارتفاع دلخواه از سطح زمین خرک استفاده می کنند. خرکها در اندازه و شکل های متفاوتی از میلگردها ساخته می شوند. ارتفاع خرکها از ارتفاع دیوارچینی 10-5 سانتی متر کمتر در نظر گرفته می شود که ابتدا خرکها در فاصله حدود 4 متر ا زهم قرار می گیرند و سپس میلگردهای طولی را روی خرکها سوار می کنند.بعد از آن میلگردهای عرضی را روی میلگردهای طولی می بافند. پس از بافتن کامل میلگردها به علت وزن زیاد دچار انحنا می شود. برای رفع این اشکال بایستی در قسمتهای ضعیف خرک قرار داده تا شبکه یکدست باشد.
پس از اتمام تمام این مراحل مهندس باید دقت کند تمام تقاطع میلگردها حداقل بصورت یکدرمیان بسته شده باشد و فاصله میلگردها مطابق نقشه باشد و در شبکه خیز نداشته و فاصله بین شبکه کناره ها و کف مناسب باشد. مرحله بعد مشخص کردن جای ستون ها است که اهمیت ویژه ای دارد برای اینکار از نخ کشی استفاده می کنند ابتدا آکس اولین ستون را با توجه به  نقشه معماری از دیوار حریم ساختمان پیدا می کنیم و آنرا با نخ گره می زنیم سپس نخ را کشیده و تا انتهای طولی پی می کشیم و آنرا به آکس ستون انتهای که خود بوسیله مترکشی از دیوار مشخص شده است وصل می کنیم بعد با توجه به نقشه آکس بندی ستون ها نخ کشی برای همه نوارها انجام می دهیم. محل برخورد نخ ها دقیقا محل آکس ستون ها می باشد. برای امتحان از دست بودن از متر کردن آکس ستون ها با کناره ها و همچنین قضیه فیثاغوریث استفاده کرد (برای درستی از زاویه 90درجه).

نیمرخ های سبک و ورقهای فولادی
ورقهای فولادی ونیمرخ های سبک سرد تا شده از ورقهای فولادی از متداولترین مصالح برای ساخت قالب است. ورقهای فولادی مورد مصرف در قالب سازی از نوع نرمه با تنش تسلیم  با  کرنش گسیختگی حدود 20 درصد می باشند که در بازار به نام ورقهای روغنی معروف می باشند. این ورقها تحمل شکل پذیری مطلوبی را دارا می باشند و تغییر شکلهای عملیات سرد تاشدگی را به خوبی تحمل می نمایند. اتصال نیمرخ ها به یکدیگر و به ورق به کمک خال جوش انجام می شود.
مشخصات اجرایی قالب
چنانچه شیب قطعات شیبدار از 2 قائم به 3 افقی تجاوز کند. ارجح است که برای طوطح فوقانی قطعه نیز قالب در نظر گرفته شود و در هر حال برای شیبهای بیش از 1:1 تعبیه قالب سطحی فوقانی اجباری می باشد. رویه قالبها و مواد رها ساز قالب باید قبل از جاگذاری آرماتورها روی قالب ها نصب یا مالیده شوند. قالبها باید چنان جذب و جفت کنار یکدیگر قرار گیرند که مانع از هدر رفتن شیره بتن شوند. قالبها باید عاری از آلودگیها ،ملات،مواد خارجی و غیره بوده و قبل از هر بار مصرف باید با مواد رهاساز قالب پوشانده شوند. قبل از استعمال مواد رهاساز قالب، باید از سازگاری این مواد با عوامل متشکله بتن و قالب اطمینان حاصل گردد.
در مورادی که دسترسی به کف قالبها دشوار یا غیر ممکن است باید با تعبیه دریچه های بازدید و کف شور قالب نسبت به نظافت داخل قالب قبل از بتن ریزی اقدام شود.
پایه های اطمینان
به منظور جلویگری از بروز تغییر شکل های تابع زمان در قطعات بتن ارمه تازه قالب بداری شده پس از برداشت قالب سطوح زیرین قطعات مزبور پایه هایی در زیر آنها باقی گذاشته می شوند که پایه های اطمینان نام دارند.
پیش بینی های پایه های اطمینان برای تیرهای به دهانه بزرگتر از 5 متر تیرهای طره ای به طول بیش از 5/2 متر، دالهای به دهانه بزرگتر از 3 متر و دالهای طره ای به طول بیش از 5/1 متر اجباری است. تعداد پایه های اطمینان پیش بینی شده باید به اندازه ای باشد که فاصله هر دو پایه اطمینان مجاور در هیچ مورد از 3 متر تجاوز ننماید:
قالب برداری
قالب برداری سازه های بتنی باید با اتخاذ تدابیر زیر صورت گیرد:
1- قالب باید وقتی برداشته شود که بتن قادر به تحمل تنشها و تغییر شکلهای وارده باشد
2- قبل از آنکه اعضا و قطعات بتنی مقاومت کافی برای تحمل وزن خود و بارهای وارده را کسب نمایند. نباید پایه ها و قالبهای باربر برچیده شوند.
3- عملیات قالب برداری و جمع کردن پایه ها باید گام به گام بدون ضربه و اعمال فشار چنان صورت گیرند که اعضا و قطعات تحت بارهای ناگهانی قرار نگرفته، بتن صدمه بنینند و خدشه ای به ایمین و قابلیت بهره برداری قطعات وارد نشده و تغییر شکلهای غیرمجاز در آنها رخ ندهد.
4- چنانچه قالب برداری قبل از پایان دوره مراقبت انجام شود، باید تدابیری برای مراقبت بتن پس از قالب برداری اتخاذ گردد.
5- سیمان پرتلندی که در تماس با رطوبت انبار شود نسبت به سیمان خشک نگهداری شده دیرتر می گیرد ومقاومتی کمتر نشان می دهد. رطوبت نسبی در انبار باید تا حد امکان کم باشد. پاکتهای سیمان نباید روی کفهای مرطوب انبار شوند بلکه باید روی تخته های چوبی قرار گیرند. پاکتها باید نزدیک به یکدیگر باشند تا از جریان هوا کاسته شود ولی هرگز نباید در مجاورت دیوارهای خارجی قرار گیرند  در مناطق شرجی که رطوبت نسبی از 90درصد بیشتر است باید پاکتها را به هم چسباند. روی پاکتهایی که به مدت طولانی انبار می شوند باید با نایلون یا سایر روکشهای ضد آب پوشانده شود. در کارگاههای کوچک که دسترسی به سایبان مقدور نیست که پاکتها را باید روی سکوهای برجسته چوبی قرار داد.
روکشهای ضد آب باید تا روی لبه سکوها ادامه یابند تا از نفوذ باران به سیمان و سکو جلوگیری شود.
6- بتن هایی با نسبت آب به سیمان کم، که به نحو مطلوبی متراکم شده اند در برابر حمله های اسیدی ضعیف مقاوم هستند.

اجرای سقف:
لازم به توضیح است که اجرای یک سقف شامل ستونها و پله ها مربوط به آن نیز باشد  می باشد. در این ساختمان اجرای سقف به یک گروه کارگر بصورت پیمانکاری داده می شود و مدت تحویل هر سقف 20 روز در نظر گرفته شد نوع سقف تیرچه بلوک است.
اولین گام در اجرای سقف اجرای ستون ها است. ابتدا باید میلگردهایی مربوط به ستون ها برش دارد. میلگردهای ستون بایستی با توجه به ارتفاع طبقه، عرض تیر و اورلپ ستون بعد حدود 1 متر است. بنابراین طول میلگرد برای برش معمولا 4 متر است. خاموت هم باید به اندازه مورد نیاز و طول مناسب بریده شوند و سپس خم بخورد نحوه بستن خاموت ها به میلگردهای طولی ستون به این صورت است که ابتدا خاموت به اندازه مورد نیاز در 4 میلگرد طولی قرار داده می شود. بعد خاموت ها به دو میلگرد طولی بافته می شوند و در نهایت به دو میلگرد بافته می شوند. در بستن خاموت ها باید دقت شود که اولا خاموت 4 در فواصل مشخص شده از طرف نقشه بسته شوند، ثانیا گوشه از خاموت ها که در آن  میلگرد خم شده نباید در یک راستای طولی قرار گیرد، بلکه باید بصورت متناوب در میلگردهای طولی بافته شوند. در ادامه سایر میلگردهای طولی در داخل ستون قرار داده و به خاموت بافته می شوند. حال ستون های آماده که بر روی زمین بصورت افقی قرار دارند را بایستی بر روی ریشه ها ستون ها که از پی بیرون آمده اند سوار کرد. قرار دادن ریشه پله در این مرحله انجام گیرد. ریشه پله در واقع میلگردهای پاگرد پله هستند که در بین دو ستون قرار گرفته اند و حکم تکیه گاه را برای شبکه پله که بعدا بافته خواهند شد بازی می کنند بعد از طری مراحل ذکر شده نوبت قالب بندی ستون ها است.
از انواع قالبها قالبهای چوبی و پین گوه ای را نام برد همچنین قالب ستون های متصل به دیوار با قالب ستون های وسط متفاوت است. قالبهای پین گوه ای نوعی قالب بندی است که در آن هر ضلع از گوشه قالب جدا بوده و اتصال آنها بوسیله پین و گره انجام می شود. قرار دادن قالب ها در یک تراز توسط میلگردهایی بطول 40 سانتی متر (عرض ستون) که به  داخل شبکه ستون بافته می شود انجام می گیرد. به یک سر این میلگردها در ستون اول ریسمان بسته می شود و تا میلگرد ستون انتهایی کشیده می شود. میلگردهای ستون های میانی به این وسیله که در یک راستا قرار می گیرد. قبل از سوار کردن قالب به ستون باید سطوح آن کاملا روغن کار می شود تا هنگام بتن ریزی بتن به سطح قالب نچسبد برای ستون های کنار دیوار آن قسمت از ستون ها که در طرف دیوار است. باید کاملا با پلاستیک پوشانید و در سه طرف دیگر قالب به صورت عادی بسته شود. در ستون هایی که ریشه پله از آن بیرون آمده است با استفاده از تخته قالب بندی می شود. بتن ریزی ستون ها هم مانند بتن ریزی پی عیار 350 انجام شود. بتن ستون با استفاده از دستگاه مخلوط کن ساخته سپس با فرعون تا محل ستون انتقال می یابد و از آنجا با بیل داخل قالب قالب ریخته می شود. با تکان دادن میلگرد و یک ویبره مقدماتی انجام شده بعد از اینکه بن به ارتفاعی حدود  ارتفاع ستون رسید با دستگاه ویبراتور ویبره می شود. بعد از بتن ریزی عمود بودن  قالب توسط شاقول امتحان می شود بتن ریزی ستون نباید در 2 مرحله انجام شود. در این ساختمان بتن ریزی 16 ستون در 3 روز پایان یافت. مرحله بعدی تیرهای سقف است برای بتن ریزی تیر باید زیر و کناره آن توسط قالب های چوبی احاطه شود. این قالب ها از تخته هایی به عرض 10-15 سانتی متر ساخته بعد از کنار هم گذاشتن تخته ها تا جای یکه به اندازه عرض تیر باشند آنها را با چوب هایی که 4 طرف آن تراش داده شده وصل می کنیم. در این ساختمان ضخامت تیر 400 سانتی متر و ضخامت سقف 30سانتی متر است. بنابراین ابتدا تیر 10 سانتی متر پایین تر از ابتدای سقف قرار دارد. این 10 سانتی متر توسط قالب مهار شوند.