پیشینه پژوهش و مبانی نظری نوآوری گرایی

منابع: دارد

پژوهش های داخلی و خارجی: دارد

کاربرد این مطلب: منبعی برای فصل دوم پژوهش، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی

تعداد صفحه: 26صفحه

توضیحات از متن فایل

نوآوری شرط اصلی رقابت در قرن 21 است. رقابت فزاینده، تلاطمات شدید محیطی، تغییرات فن آوری و عدم اطمینان­های محیطی، سازمان­ها را مجبور به پذیرش نوآوری به عنوان بخش اصلی استراتژی آنها کرده است(خیمنز، 2008). نوآوری برای کارآیی اقتصادی کشورها و شرکت­ها بسیار مهم است. نوآوری یکی از عوامل کلیدی موفقیت بلند­مدت شرکت­ها به خصوص در بازارهای پویا است(بیکر و سینکولا، 2002). تحقیقات نوآوری میان انواع مختلف نوآوری تمایز قائل می­شود زیرا آنها دارای ویژگی­های مختلف هستند و پذیرش آنها به وسیله عوامل سازمانی و محیطی تحت تأثیر قرار نمی­گیرد(دامان­پور، واکر و آولاندا، 2009). دامان­پور(1991) یک طبقه­بندی توسعه یافته و پذیرفته شده را پیشنهاد داده است. او بین نوآوری فنی و اداری تمایز قائل می­شود(خمینز و سانز-واله، 2011). نوآوری­های فنی شامل محصولات، بازاریابی، خدمات و فناوری مورد استفاده برای تولید محصولات، فروش محصول و یا ارائه خدمات به طور مستقیم مرتبط به فعالیت­های پایه سازمان می­باشد. نوآوری اداری مربوط به ساختار اداری و فرآیندهای سازمانی که به طور غیر­مستقیم به فعالیت پایه سازمان مربوط است و بیشتر به طور مستقیم مرتبط با مدیریت آن می­باشد. پس می­توان گفت در حالی که نوآوری­های فنی شامل فرآیند جدید و محصولات و خدمات جدید می­شود، نوآوری­های اداری به شیوه­ها، سیاست­ها و روش­های جدید سازمانی اشاره دارد(دامان پور و ایوان، 1984). زالتمان و همکاران(1973) در حدود 20 نوع نوآوری را شناسایی کردند که بر حسب ویژگی سازمان و تمرکز و نتیجه نوآوری دسته­بندی شده­اند(دامان­پور و همکاران، 2009). علی­رغم تنوع انواع نوآوری، تمایز میان نوآوری محصول و نوآوری فرآیند، بطور گسترده مطالعه شده و شناخته شده­ترین گونه شناسی نوآوری است(همان). نوآوری محصول بر ارائه کالاها و خدمات جدید، میزان درآمد حاصل از آنها، میزان موفقیت کالاها و خدمات جدید و سرعت مناسب در ارائه محصولات تأکید دارد(طبرسا و همکاران، 1391). نوآوری فرآیند تمرکز داخلی دارد و هدفش افزایش کارآیی و اثربخشی فرآیندهای داخلی سازمان به منظور تسهیل در تولید و تحویل کالا یا خدمات به مشتریان می­باشد(آبرناتی و اترباخ، 1978؛ بوئر و دورینگ، 2001). ادکوئیست و همکاران(ادکوئیست و همکاران، 2001؛ می یوس و ادکوئیست، 2006) این دو گونه­شناسی (نوآوری محصول و نوآوری فرآیند) را در کنار هم قرار دادند و طبقه بندی ارائه نمودند که میان دو گونه از نوآوری محصول(نوآوری در محصول و نوآوری در خدمات) و دو نوع نوآوری فرآیند(تکنولوژیکی و سازمانی) تمایز قائل می­شود(دامان­پور و همکاران، 2009). در حالیکه نوآوری تکنولوژیکی به طور مستقیم با فعالیت­های ابتدایی سازمان مرتبط است و عمدتاً تغییرات در سیستم­های تولید سازمان ایجاد می­کند، نوآوری­های اداری بطور غیر­مستقیم با وظایف اساسی سازمان مرتبط هستند و عمدتاً سیستم­های مدیریت سازمان را تحت تأثیر قرار می­دهند(دامان پور و ایوان، 1984). همل(2006) میان دو نوع از نوآوری فرآیند تمایز قائل می­شود: نوآوری در فرآیندهای عملیاتی(نظیر خدمات مشتری، تدارکات و خرید) و نوآوری در فرآیندهای مدیریت(نظیر برنامه­ریزی استراتژیک، مدیریت پروژه و ارزیابی کارکنان) که مشابه تمایز می­یوس و ادکوئیست می­باشد(دامان پور و همکاران، 2009). با توجه به تمرکز بر نیازهای مشتری در بخش خدمات، ماهیت نوآوری خدمات از طریق ارتباط آن با استفاده­کننده خدمت بهتر درک می­شود. نوآوری خدمات به عنوان معرفی خدمات جدید به مشتریان موجود یا جدید و ارائه خدمات موجود به مشتریان جدید تعریف می­شود(همان). نوآوری فرآیندهای تکنولوژیکی عناصر جدید معرفی شده به سیستم تولید سازمانی یا عملیات خدمت به منظور تولید محصولات یا ارائه خدمات سازمان به مشتریان می­باشد(آبرناتی و اترباخ، 1978؛ دامان­پور و گوپالاک ریشنان، 2001). محرک چنین نوآوری­هایی کاهش در زمان تحویل، افزایش انعطاف­پذیری عملیاتی و کاهش هزینه­های تولید است(بوئر و دورینگ، 2001).نوآوری فرآیند اداری با تغییرات در ساختار و فرآیند سازمان، سیستم­های مدیریتی، دانش به کار برده شده در اجرای وظایف مدیریت ومهارت­های مدیریتی مرتبط است(دامان پور و همکاران، 2009). اهمیت نوآوری به عنوان محرک عملکرد و مزیت رقابتی به خوبی در ادبیات پوشش داده شده­است(لسکوار-اسپاکاپان و باستیک،2007). نوآوری برای مقابله با آشفتگی محیط خارجی به شرکت کمک می­کند بنابراین یکی از محرک­های اصلی موفقیت بلند­مدت در کسب و کار بویژه در بازارهای پویا است(خمینز و سانز-واله، 2011).