گزارش کارآموزی ساختمانی واقع در عظیمیه کرج

گزارش کارآموزی پروژه ساختمانی واقع در عظیمیه کرج در 61 صفحه

صفحه  فصل اول: کلیات پروژه        
 وضعیت فیزیکی پروژه      7
  موقعیت ساختمان در سایت    7  
 کروکی سایت   7
 پیشرفت کار در روش کار پیمانکار        9
 انواع قراردادهای پیمانکاری    9
 انواع مناقصه      9
  مراحل اجرای طرح و انجام عملیات پیمانکاری 10
 اصول طرح کارگاه و ساختمان      10
 جدول مصالح مصرفی در انبار      10
 نحوه انجام گزارش کارگاه در مورد مسئولیتها   11
گزارش روزانه        11
 فصل دوم: عملیات ساختمانی
- بازدید شناسایی زمین   11
- طبقه بندی زمین از نظر خاک و مقاومت آن       12
- آزمایش خاک     12
- طبقه بندی زمین ها (بر حسب نوع مصالح، وضعیت طبیعی)    13
- زمینهای خاکریزی شده یا زمینهای مصنوعی   14
- زمینهای طبیعی و انواع آن 14
- زمینهای غیر قابل تراکم     16
- زمینها با تراکم کم 17
- تخریب 17
- خاکبرداری    18
- گودبرداری (پی کنی)   18
- گودبرداری و پی کنی در زمینهای آبدار     19
- روش پایین بردن سطح آب        19
- ابعاد پی و پی سازی       21
- شمع بندی     23
- ترازکردن کف پی   23
- شفته ریزی    24
-  قالب بندی پیها 24
- آرماتوربندی 25
- کلافبندی افقی    26
- کلافبندی قائم    27
- بتن پی   27
 فصل سوم: ساختمان
- عملیات ساختمانهای بتنی    28
- مزایای ساختمانهای بتنی     28
- ابعاد پی 28
- بتن مگر 29
- میلگردهای کف پی       29
- قالبندی 29
- داربست 30
- قالبندی پیها 30
- آرماتوربندی 30
- شناژ       31
- ساختمانهای بتنی     32
- دانه بندی       32
- سیمان    32
- بردن بتن تا محل مورد نیاز 32
- ریختن بتن    33
- عمل آوردن بتن 33
- حفظ کردن بتن   33
- ستون     34
- تیرها      35
- اتصال اسکلت بتنی 36
- باز کردن قالبها   36
- وصله کردن آرماتور      37
فصل چهار: سقفهای تیرچه بلوک
-  تیرچه    40
-  بلوک     40
-  میلگردهای ممان منفی        42
- میلگرد حرارتی   42
-  کلاف عرضی      42
-  بتون ریزی    43
- بامهای تخت یا مسلح     43
-  عکس از مراحل اجرای  سقف تیرچه بلوک      45
- پوشش بامهای تخت یا مسلح      46
- دیوار جان پناه     47
 فصل پنج: مصالح وجزئیات
-  گچ 48
- اجرای کاشی کاری 49
- کارگذاری پنجره ها در نما   51
-  کف سازی    51
- سقف کاذب   51
- میلگردهای عمودی       52
- میلگردهای افقی چپ و راست   52  
-  رابیتس 53
-  کچ کاری روی رابیتس        53
-  عایق کاری    53
- پله 54
-  فنداسیون     56
- آزمایشگاه بتن    56
- نحوه اجرای سرویسها   56
-  محوطه سازی     57
-  اجرای آسانسور      57
- عکس از مراحل اجرایی آسانسور و چاله آسانسور    58
-  سقف کاذب 59
- پارکینگ        59
-  تأسیسات      60
- اجرای فاضلاب    61
مقدمه:

بنام خدا
دوره کارآموزی را که زیرنظر شرکت ساختمان «ساربتون» که مجری ساخت یک ساختمان مسکونی واقع در عظیمیه کرج است می گذرانم.
 درطی این مدت عکسهایی از مراحل پیشرفت و ساخت این ساختمان گرفتم که در فواصل گزارشها و مطالب جایگزین شده است. اما عملاً شرکت ساختمانی ساربتون که خود کارفرمایان و سهامداران این شرکت می باشند دوره کارآموزی من را برعهده گرفته اند.
 توضیح اینکه جناب آقای مهندس واحدی و مهندس آذرتاش که خود مؤسس شرکت ساربتون می باشند درواقع کارفرمای اصلی شرکت بوده و همچنین پیمانکارانی نیز بعنوان پیمانکار اصلی پروژه می باشند.
 پروژه ساختمانی مسکونیA  تحت نظر شرکت ساختمانی ساربتون بوده که من طی مراحل پیشرفت کار را بررسی کرده و تا به اینجا رسانده ام.
 وضعیت فیزیکی پروژه:
-      وضعیت فیزیکی ساختمان: این ساختمان شامل 4 طبقه مسکونی به همراه یک طبقه پیلوت و یک طبقه زیرزمین(سونا، جکوزی، انباری ها) در آن پارکینگ تعبیه شده است که مراحل فونداسیون را گذرانده و سقف اول و دوم را تمام کرده در حال اجرای مراحل بعدی است.

 موقعیت ساختمان در سایت:
- ساختمان در عظیمیه کرج، بوستان 5  بالای میدان مهران – انتهای خیابان – ساختمان جنوبی- پلاک 71 واقع شده است.

کروکی سایت: «ساختمان مسکونی A» *
 1- انبار وسایل
2- کانکس(محل اقامت ناظر)
3- آشپزخانه کارکنان
 4- اتاق کارکنان
 5- حصار چوبی کارگاه
 6-  محوطه ساختمان
 7- چاه آب(جهت آب های مصرفی مصالح ساختمانی)


پیشرفت کار در روش کار پیمانکار:
 کار ساختمان عظیمیه از مهر 1385 شروع شده و پیمانکار معتقد است تا شهریور 1386  کار را به پایان برساند.
-      در شروع کار پیمانکار برنامه زمانبندی و مالی دقیقی تعیین کرده و تسلیم کارفرما   نموده است. که پیشروی کار طبق این برنامه، کارفرما متعهد به پرداخت هزینه های ماهیانه می باشد. صورت وضعیت های تهیه شده توسط سرپرست کارگاه درابتدای هرماه در اختیار کارفرما قرار می گیرد وطی جلسه ای بررسی دقیقی  توسط کارفرمایان و پیمانکار روی صورت وضعیت ها انجام می شود و پس از اطمینان از صحت آن مبلغ موردنظر توسط کافرمایان پرداخت می شود.
 در این پروژه برای انجام هر یک از فعالیتها اعم از فونداسیون، بتن ریزی، تیغه چینی، لوله کشی، نازک کاری و. و همچنین برای هر یک از مصالح سرپرست کارگاه استعلام قیمتی از اشخاص مختلف می گیرد و پس از مشورت با شرکت یکی از آنها را انتخاب و با وی قراردادی تهیه کرده و مشغول بکار می شوند.
 البته دراین انتخاب تنها هزینه مطرح نیست بلکه نوع جنس و نوع انجام کار هم حائز اهمیت می باشد. که در تمامی مراحل کار موارد ذکرشده بررسی و سپس انتخاب صورت می گیرد.  

انواع قراردادهای پیمانکاری:
قرارداد قیمت مقطوع بهای کل پیمان مقطوع
 امانی بهای خدمات پیمانکار محاسبه می شود.
 انواع مناقصه:
 عمومی درج آگهی با توجه به مشخصات و شرایط مشارکت
 محدود ارسال دعوتنامه به شرکت ها
 ترک مناقصه   ترک تشریفات صلاح وصرف نباشد مستقیماً انتخاب می شوند.
قرارداد پیمانکاری شرکت به صورت قرارداد مقطوع می باشد که با شرکه بهای پیمان به صورت مقطوع بین پیمانکار و کارفرما منعقد شده است.
 نوع مناقصه صورت گرفته: مناقصه محدود می باشد که با ارسال دعوتنامه به شرکت های شناخته شده واقع در شهر کرج صورت می گیرد.
ساختمان عظیمیه  
کارفرما: شرکت ساختمانی ساربتون
 پیمانکار: شرکت ساختمانی ساربتون
 پیمانکار جزئی: تأسیسات شرکت ساختمانی آسمان –  اجراء کار مهندس ملکی و مهندس شیدی
 مشاورین:آقای مهندس میرزایی / مهندس نادری
 طراح: شرکت ساختمانی ساربتون  
- اصول طرح کارگاه  و ساختمان: 1- انتخاب ماشین آلات 2- محل کارگاه 3- طرح کلی کارگاه
-  موضوعات پیمان بین کارفرما و پیمان کار برای ساخت:
1- قرارداد 2- تعهدات و التزامات 3- موضوع پیمان  4-مدت پیمان 5- ضمانت نامه  6- پیش پرداخت   7- جریمه
 جدول مصالح مصرفی در انبار:
 درکارگاه ساختمانی نمودارهایی  به انبار داده  شده که از ورود و خروج مصالح مصرفی پای کار اطلاع پیدا می کنیم و انباردار موظف است در جدول موردنظر مقدار مصالح را که در هر روز وارد انبار می شود و یا خارج می شود و موجودی انبار را یادداشت نماید. مثلاً:

فصل دوم
 عملیات ساختمانی
 بازدید وشناسایی زمین
قبل از شروع هر عملیات باید زمین بازدید شده و وضعیت آن نسبت به خیابانها و جاده های اطراف مورد بررسی قرار گیرد و همچنین پستی و بلندی زمین با توجه به نقشه باید مورد بازدید قرار گیرد و عوارض پستی و بلندی زمین به وسیله مهندس نقشه بردار تعیین گردد و همچنین محل چاهها، فاضلاب، چاه آبی قدیمی و مسیر قناتهای قدیمی تعیین شده و محل آن نسبت به پی سازی مشخص شود و چاهها  در صورت لزوم باملات شفته پر شود و محل احداث ساختمان نسبت به زمین تعیین شده و نسبت به ریشه کنی یا کندن ریشه های نباتی و برداشتن خاکهای نباتی اقدام شود و شکل زمین و زوایای آن کاملاً معلوم شده و با نقشه ساختمان مطابقت داده شود و نوع زمین مشخص و خاک آن آزمایش گردد.
 طبقه بندی زمین از نظر خاک ومقاومت آن:
 زمین های خاک ریزی شده(خاک دستی)
 زمینهای ماسه ای
زمینهای دج
 زمینهای رسی
 زمینهای شنی
 زمینهای سنگی
 زمینهای مخلوط
 زمینهای بی فایده

آزمایش خاک
 2- برای آزمایش خاک در این ساختمان نمونه هایی از خاک ساختمان را در ظروفی مکعبی شکل به ابعاد  سانتی متر ریخته سپس با یک نوار چسب مناسب درزهای آن را مسدود می کنند و در روی جعبه نیز مشخصات محل و عمق موردنظر را یادداشت می کنند. و این عمل را تا رسیدن به خاک خوب ادامه می دهند و جعبه ها را به محل آزمایش خاک برده تا تاب تحمل را اندازه گیری کنند. پس از بررسی ظرف معکب شکل مشخص شد که خاک محل از نوع«شن بوم» است که مخلوطی از شن و ماسه با لای کم و بیش دانه های قلوه سنگ که می توا آنها را بآسانی متراکم کرد. وطی بررسی و عملیاتی روی زمین مشخص شد که نوع زمین«دج» است که با کلنگ و پتک و کمپرسور می توان زمین را کند.
خاکبرداری
خاکبرداری یعنی برداشت هرگونه مصالح و موا خاکی، مصالح قلوه سنگی، شن، ماسه و غیره بمنظور تسطیح، شیب بندی و آماده کردن محل پی ساختمانها، راههای ارتباطی محوطه، عملیات خاکی و رگلاژ سطوح بودن پوشش باید همزمان انجام شود و کارهای بعدی باید بعد از خاکبرداری آغاز شود.
 زمین این ساختمان پس از تحویل دارای سنگلاخ و ناهمواریهای زیادی بود که مانع از انجام عملیات ساختمانی می شد بنابراین محوطه ساختمان سازی و کارگاه را تا عمق مناسب تا آنجایی که امکان بود پاک و هموار نمودند. مناسب ترین ماشین مخصوص خاکبرداری جرثقیل با قاقشک جمع شوند می باشد.
مناسب ترین زاویه خاکبرداری بوسیله جرثقیل با قاشک دراگ لین 15 درجه به جلو و عقب از محور قائم می باشد.

گودبرداری(پی کنی):
گودبرداری انجام عملیات خاکی است برای کندن محل پی ساختمان و دیوار حاصل که با دست و ماشین انجام می شود.
 عملیات گودبرداری باید با دیوار قائم صورت گیرد مگر اینکه نوع خاک، گودبرداری را بصورت شیبدار، غیرقابل اجتناب کند. اگر بیش از حد گودبرداری انجام شود باید با مصالح مناسب مثل بتن پر شود.
طی بررسیهای لازم معلوم شد که گودبرداری این ساختمان برای ساختمان های مجاور ایجاد مشکلاتی می کرد که قبل از شروع عملیات از الوارها و چهارتراش های چوبی بعنوان حائل بندی ساختمان های مجاور استفاده کردند. چون زمین این ساختمان دارای ذرات و دانه های متشکله کاملاً بهم چسبیده و محکم شده است گودبرداری و پی کنی این زمین نسبتاً راحت است. عمق پی در این ساختمان حدوداً  بین 80 تا 120 سانتیمتر است. بعلت جلوگیری از یخ زدن و یا عوامل دیگری نظیر آبرفتگی سطحی در زمینهای کاملاً مقاوم و محکم نیز وجود دارد.
پی خارجی را حداقل  و پی داخلی را حداقل  داخل زمین قرار دادند. از آنجایی که همیشه ابعاد گودبرداری و پی کنی را باید باندازه کافی بزرگتر از ابعاد واقعی تعیین شده روی نقشه در نظر گرفت تا امکان اجرای عملیات بعدی نظیر قالب بندی و یا دیوارچینی و عایق کاری براحتی وجود داشته باشد بنابراین در پی های این ساختمان محل پی را  تا از هر طرف بزرگتر حفر کرده اند تا امکان قالب بندی و بازکردن قالبها پس از بتن ریزی میسر باشد.

 گودبرداری و پی کنی در زمینهای آبدار
روشهای مختلفی برای گودبرداری و پی کنی در زمینهای آبدار وجود دارد. مورد استفاده این روشها بستگی  به نوع زمین، میزان نفوذپذیری و میزان رطوبت و آبهای سطحی موجود در زمین دارد.
در مواقعی که نفوذآب زیاد نیست می توان بتدریج که گودبردای انجام می شود آبهای نفوذی و جمع شده را به وسیله تلمبه خارج کرد. ولی در مواقعی که نفوذ آب زیاد است، و یا مواقعی که پی کنی و گودبرداری باید در داخل آب صورت گیرد، دیگر با وسائل و روشهای ساده ای که قبلاً شرح داده شدند نمی توان عملیات گودبرداری را انجام داد. در این مواقع ابتدا باید محل گودبرداری و پی کنی را برحسب مورد و به اندازه لزوم از نفوذ آب محفوظ داشت.
 میزان اثر آب، در پایداری و مقاومت خاک بستگی به خصوصیات فیزیکی خاک و بخصوص اندازه ذرات متشکله آن، که از ذرات بسیار ریز رس تا دانه ها و یا قطعات بزرگ سنگ و قلوه ممکن است تغییر کند، دارد. اثر آب روی این ذرات، نظیر یک روان کننده، باعث می شود که دانه ها تحت اثر نیروهائی نظیر نیروی وارده از طرف پی، حرکت کرده و یا حتی در اثر حرکت آب های سطحی جابجا شوند. حفره هائی که در اثر گودبرداری و حفر زمین ایجاد می شوند باعث تشدید نفوذ آب می شوند. در مواقعی که احتمال نفوذ جریان آب وجود دارد ممکن است به طرقی نظیر ایجاد موانع مصنوعی و یا عملیات ژئوتکنیکی از آن جلوگیری کرد.

 روشهای پائین بردن سطح آب
 روشهای مختلفی، که بستگی به نوع زمین و مواد متشکله آن دارد.  برای جلوگیری از نفوذ آب به محل پی کنی وگودبرداری از طریق پائین بردن سطح آب و کاهش فشار آبهای سطحی وجود دارد که به اهم آنها در زیر اشاره می شود.

 1) پمپاژه ته نشینی
در این روش در کنار محل گودبرداری گودالهائی که سطح کف آنها پائین تر از کف محل گودبرداری است، حفر کرده و و نفوذکرده در آنها را بوسیله پمپ خارج می کنند  این روش برای انواع زمینها و بخصوص زمینهای ماسه ای و شنی برای موقعی که عمق گودبرداری کم باشد، مناسب است. روش پمپاژه ته نشینی باز معمولاً تا عمق 7/5 متر، بعلت محدودیت ارتفاع پمپها قابل استفاده است. روش دیگر پمپاژ ته نشینی با روش پمپاژ جهشی است که هدف اصلی آن، نظیر روش قبلی، کاهش فشار نفوذ آب و همچنین جلوگیری از حرکت خاک است.
 در این روش لوله ای فلزی را داخل زمین کرده و سوراخ حفرشده را با شن نفوذپذیر می کند و سپس با استفاده از پمپ آنها را خارج می سازند.

 2) سیستم ته چاهی
 روش معمول برای پائین بردن سطح آب در خاک های غیرچسبنده تا عمقی در حدود 6متر روش ته چاهی است پائین بودن سطح آب از عمق بیش از شش متر نیاز به عملیات مرحله ای دارد.

 3) روش پمپاژ عمیق
این روش به عنون راه حلی دیگر، غیر از روش ته چاهی چندمرحله ای در مواقعی که لازم است سطح آب را تا عمق  9 متر پائین برد می توان بکار گرفت. چاههائی به قطر 30 تا 60 سانتیمتر را از طریق واردکردن لوله هائی به عمق موردنظر و به تعداد لازم حفر کرده و با خارج کردن آنها به وسیله پمپهای مخصوص سطح آب را پائین می برند. فضای بین لوله خارجی و جدار داخلی را پس از خارج کردن لوله خارجی از شن و یا ماسه پر می کنند.(شکل 6).

  4) روش زه کشی افقی
روشهائی که قبلاً گفته شد سیستم های عمودی بودند. روش دیگر برای زه کشی، یا کاهش آب زمین روش کنترل افقی است. این روش از طریق قراردادن لوله های PVC به قطر 10 سانتیمتر که با یک فیلتر نایلونی افقی برای جلوگیری از ورود ذرات دانه های خاک مجهزند و استفاده از پمپ برای خارج کردن آبهای سطحی صورت می گیرد.
 روشهای دیگر نظیر روشهای تزریق و یا یخ زدن زمین برای جلوگیری از نفوذ آبهای ط سطحی به محل پی کنی و یا گودبرداری نیز وجود دارند که از شرح آنها صرفنظر می شود.

ابعادپی و پی سازی
ابعادپی:
 عرض و طول وعمق پی ها کاملاً بستگی به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد. در ساختمان های بزرگ قبل از شروع کار بوسیله ماشین آلات مکانیک خاک، قدرت مجاز تحملی زمین را تعیین نموده و سپس از روی آن مهندس محاسب ابعاد پی را تعیین می نماید. ولی در ساختمانهای کوچک که آزمایشات مکانیک خاک در دسترس نیست باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم.
پی این ساختمان از نوع پی بتنی است چون مقاومت این نوع پی در مقابل زلزله زیاد است و نیز بمنظور تقویت پی ساختمان از میلگردهای فولادی استفاده کردند. از آنجا که بتن تحمل نیروی فشاری بیشتری از نیروی کشش را دارد لذا میلگردهای فولادی را در محدوده واردشدن نیروی کششی یعنی سطح تحتانی قرار دارند و میلگرد حداقل 5/2  سانتیمتر در داخل بتن قرار داده و در مناطق مرطوب فاصله میلگردها را تا به   افزایش می دهند.
 کلیه سازه هائی نظیر سدها، ساختمانها و پلها که برروی زمین قرار می گیرند، دارای دو قسمت تحتانی یا پی. پی در حقیقت رابط بین سازه اصلی و زمین بوده و وظیفه اصلی آن انتقال وزن سازه اصلی و بارهای وارده بر آن به اضافه وزن خود به زمین است. پی را نمی توان مجزا از زمینی که سازه پی برروی آن قرار می گیرد بحساب آورد. بهمین علت است که خرابی پی ناشی از نشست و یا حرکت زمین را معمولاً به خرابی و یا عدم استقامت کافی پی بحساب می آورند.
ساختمانهای بتنی
 دانه بندی:
از آنجا که سه چهارم حجم بتن را مصالح سنگی تشکیل می دهد، انتخاب نوع و مقدار مناسب مصالح سنگی ریزدانه و درشت دانه(ماسه و شن) اهمیت زیادی دارد. مثلاً چنانچه دانه بندی و شستشوی مصالح سنگی در داخل گودال یا توسط ماشین بطور مناسب انجام نگیرد، باعث می شود که هر قسمت از مصالح سنگی از لحاظ دانه بندی و رطوبت و تمیزی متفاوت باشد. از آنجا که وجود این متغیرها در مصالح سنگی، تأثیر نامطلوب بر کیفیت بتن می گذارند، باید اطمینان حاصل کرد که تمام مصالح سنگی بتن ساز از خصوصیت یکسانی برخوردار باشند.
 سیمان:
 نوع یا انواع سیمانی که در یک سازه استفاده می شود، توسط مهندس ناظر یا مهندسین معمار تعیین می شود.
اگر مخلوطی از خاک رس و سنگ آهک یا گچ در کوره دوار با حرکت زیاد پخته شود کلینگر به دست می آید. چنانچه این کلینگر با مقدار کمی گچ به پودر تبدیل گردد، محصول بدست آمده سیمان پرتلند خواهد بود.
  هنگامی که سیمان با آب مخلوط گردد، واکنش شیمیایی آغاز می شود: برروی سطح هر دانه سیمان، محصولات حاصل از هیدراته شدن پدید می آید، که بر اثر اتصال این محصولات به یکدیگر تمام دانه ها به هم ارتباط می یابند. بر اثر این ارتباط بتن سفت و سخت شده و در نهایت مقاومت حاصل می گردد. سفت شدن بتن را می توان براساس کاهش کارآیی بتن تشخیص داد که معمولاً حدود سه ساعت پس از جادادن و متراکم کردن بتن انجام می گیرد و بستگی به نسبت های اختلاط و شرایط هوا دارد. متعاقباً یک یا دو ساعت بعد از گیرش بتن انجام شده و سخت می شود، هرچند در این مرحله بتن مقاومت بسیار کمی دارد و بآسانی آسیب پذیر است. واکنشهای شیمیایی ادامه یافته و بتن سخت تر و مقاوم تر می شود. بیشتر واکنشها و کسب مقاومت، در ماه اول بتن انجام می شود، ولی تا سالهای زیادی به کندی ادامه می یابد.

  بردن بتن تا محل موردنیاز:
 امروزه معمولاً در ساختمانها از بتن ساخته شده استفاده می کنند. به این صورت که بتن را در کارخانه می سازند سپس آن را توسط ماشین مخصوص حمل بتن تا پای کارگاه حمل می کنند. اما اگر مسیر طی شده طولانی باشد باید به آن افزونه«کندگیرکن» اضافه کنند تا بتن در راه رسیدن نگیرد. اما به علت این افزونه از مقاومت بتن می کاهد بهترین راه این است که سیمان و سنگ بتن به صورت خشک تا پای کارگاه حمل شود و در آنجا به میزا ن لازم به آن آب افزوده شود.

ریختن بتن:
 پس از ساخت بتن، بتن هرچه سریعتر باید در جای مصرف ریخته شود. بتن هنگام ریختن و پس از آن باید همگن بماند. اگر قالب بتن آجری یا چوبی باشد. حتماً باید قبل از ریختن بتن آن را نمناک کرد تا آب بتن را جذب نکند. البته برای جلوگیری از جذب آب توسط قالب می توان از یک لایه نایلون هم استفاده کرد.

 عمل آوردن بتن:
پس از ریختن بتن باید آنرا عمل آورد.  به این معنا که برای آنکه مقاومت بتن زیاد شود آن را توپر می کنند تا هوای درون آن به کمتر از چهاردرصد  حجم کل بتن برسد. به این  منظور یا بتن را می کوبند و یا آن را می لرزانند یا به همراه لرزاندن آب و هوای داخل آن را می گیرند.

حفظ کردن بتن:
 پس از ساختن، ریختن درجا و عمل آوردن بتن، باید در برابر تابش آفتاب، وزش باد، گرمای هوا و یخ زدن حفظ شود تا همه سیمان بتن با آب ترکیب گردد و هرگونه آب بتن بخار می شود و دوغاب سیمان کند روان می شود و عملیات شیمیای لازم برای مقاوم شدن بتن بطور کامل صورت نمی گیرد. به این حالت می گویند که بتن سوخته است. نمای بتن سوخته پوسته پوسته شده و می ریزد.
 عمربتن:
با  گذشت زمان مقاومت بتن زیاد می شود بتنی که در جای نمناک بماند پس از 28 ساعت 90 درصد مقاومت پایانی خود می شود. هرچه بتن کهنه تر گردد ضریب برجهندگی آن بیشتر می گردد و بتن در برابر یخبندان مقاومتر می شود.

 ستون:
اغلب ستونها به صورت چهارضلعی(مربع یا مستطیل) می باشد.گاهی نیز ممکن است آرشیتکت ساختمان از نظر زیبایی مقاطع دیگر را از جمله دایره یا بیضی و غیره پیشنهاد نماید. برای قالب بندی ستونها ابتدا ابعاد ستون را از روی نقشه تعیین نموده و دو ضلع قالب را به همان میزان از تخته های مناسب بریده و به چوبهای چهارتراش که به آن پشت بند می گویند میخ می نمایند. با توجه به اینکه در قالب ستونها دو ضلع مقابل داخل دو ضلع دیگر قرار می گیرند. در نتیجه پهنای دوضلع دیگر باید به اندازه کلفتی تخته از ابعاد قیدشده در نقشه بیشتر باشد تا از داخل ابعاد موردنظر به ما بدهد.
 در مورد ستونها معمولاً به محض آنکه بتن  حالت روانی خود را از دست بدهد و بتواند شکل هندسی خود را حفظ کند قالب آن را باز می کنند و این در حدود 48 ساعت بعد ازبتن ریزی می باشد. در موقع بازکردن قالب باید توجه شود که قالب را با احتیاط طوری جدا نماید که گوشه های تیز ستون خراب نشود. برای جلوگیری از این کار بهتر است در گوشه های قالب فتیله مثلثی شکل نصب شود تا در داخل قالب پخی هایی ایجاد شود تا بتن ریخته شده در قالب تیز گوشه نبوده و در نتیجه شکننده نباشد. قالب ستون حتماً باید بعد از 48 ساعت باز شود زیرا در غیر اینصورت آب دادن به بتن براحتی نیست و ممکن است بتن خشک شده و بسوزد.

 تیرها:
در اغلب موارد بتن تیرهای اصلی و سقف یکپارچه ریخته می شود. و آرماتور های سقف و تیرهای اصلی به یکدیگر  متصل می باشد. اگر ضخامت تیرهای اصلی از سقف بیشتر باشد اغلب این تفاوت ضخامت را از پائین منظور نموده و آنگاه آنرا با سقف کاذب اصلاح می نمایند و گاهی نیز این تفاوت ضخامت را از بالا ضخامت نموده برای هم سطح کردن کف و فرش نمودن اتاق ها این اختلاف ارتفاع را با بتن سبک پر می کنند.
 در مورد تیرهای اصلی از دو قسمت تشکیل می شود که این دو قسمت عبارتند از کف و گونه ای چپ و راست ولی اگر ضخامت تیرهای اصلی و سقف مساوی باشد و یا اختلاف ضخامت آن در بالا منظور شود در نتیجه تیرهای اصلی فقط احتیاج به کف دارد و به ساختن قالب آن به این ترتیب است که پایه هایی با کلاهک به تعداد لازم بین دو ستون قرار داده و کف تیر اصلی را به پهنای تعیین شده در نقشه که از قبل ساخته شده است روی این نصب می  نمایند و به آن میخ می کوبند. تعداد این پایه ها باید آنقدر باشد که بخوبی وزن آرماتور و بتن و کارگران و وسایل بتن ریزی را تحمل نماید. در هر صورت فاصله این پایه ها نباید از 80 سانتیمتر بیشتر باشد. باید کاملاً دقت شود که کلیه قسمت های تیر در یک تراز باشد. در ساختمانهای بزرگ برای ترازکردن تیرها از دوربین نقشه برداری استفاده می نمایند و در هر مورد ابتدا و انتها و نقاط مختلف وسط تیر را به وسط دوربین قرائت نموده و اختلاف را اصلاح می نمایند ولی در ساختمانهای کوچک که به دوربین دسترسی نیست بوسیله شیلنگ تراز ارتفاع  معینی را روی تمام ستونها علامت گذاری نموده و کلیه ارتفاعات ابتدا و انتهای تیر را با این علامت مشخص می کنند و بقیه نقاط را بوسیله ریسمان و یا تراز بنائی در یک سطح قرار می دهد.
 تیرهای بتنی اغلب با مقطع مربع و یا مستطیل می باشد. در ساختمانهای بتنی از تیر T شکل استفاده می شود. مقطع تیرها در ساختمانهای بتنی معمولی در تمام طول تیر تغییر نمی کند ولی گاهی برای صرفه جویی مقطع تیر را در طول مسیر تغییر می دهند و یا به صورت ماهیچه در نزدیکی تکیه گاه سطح مقطع باید به صورت تدریجی بوده و نسبت افزایش ارتفاع و یا عرض در طول تیر از 1 به 3 تجاوز ننماید.
گذاشتن یک ردیف آرماتور طولی در بالا و یک ردیف آرماتور طولی در پائین اجباری بوده و حداقل قطر این آرماتورها 10 میلیمتر می باشد و این آرماتور باید بوسیله تنگ به هم پیوسته شوند. حداقل سطح مقطع
آرماتور کششی در تیرها نباید از 25/0 درصد سطح مقطع بتن کمتر باشد و حداکثر آن با توجه به نوع فولاد و بتن تعیین می گردد ولی حداکثر فولاد کششی به 3 درصد مقطع بتن محدود می گردد.

 اتصال به اسکلت بتنی:
 برای آنکه در ساختمانهای بتنی مقاوم در برابر زلزله، تیغه ها و سایر پارتیشین ها نیز در موقع زلزله فرو نریخته و باعث خسارات مالی و جانبی نشود باید بعد از آرماتوربندی و قالب بندی ستونها، قالب ستون را که می باید حتماً چوبی باشد در محل اتصال تیغه به ستون با درل سوراخ نموده و قطعاتی از میلگرد فرم داده شده را طوری در آن قرار می دهیم که مقداری از آن خارج ستون واقع شده و در موقع تیغه چینی داخل آجرچینی تیغه قرار گیرد تا تیغه و ستون یکپارچه شده و با هم کار کنند.
 پوشش بامهای تخت یا مسلح:
 بامها براساس زوایه سطح شیبدار خود نسبت به افق بصورت زیر تعریف می شود:
 -بامهای مسطح از 1 تا 5 درجه.
 بامهای کم شیب از 5 تا 10 در جه.
 بامهای شیبدار بالاتر از 10 درجه.
 وجود یک شیب ملایم در بام های مسطح جریان یافتن آب باران به سمت آبروها یا خروجی ها و اجتناب از ساکن شدن آب امری ضروری است در صورتی که هیچ شیبی در سطح بام وجود نداشته باشد احتمال دارد که در قسمت آب مرکزی یعنی جایی که بام در نتیجه تغییر شکل ناشی از نشت بار کرده است به شکل استخر کم عمقی جمع شود که این آب به مرور زمان موجب زوال عایق رطوبتی و معیوب شدن خواهد شد.
 مصالح سنتی پوشش بامهای مسطح را ورقهای نسبتاً نازک سرب، مس، و روی تشکیل می دهند و در محل تقاطع ورقها طول مطول شیب بام از پروفیلهای چوبی و در محل تقاطع آنها در عرض شیب از پله آبریز استفاده می شود.
 پروفیل های چوبی برجسته امتداد شیب و پله های آبریز عرض شیب امکان محکم بودن ورقها را در مقابل فشار باد فراهم می سازند و آب را از لبه همپوشانی میدان ورقها دور می کنند. سرب،مس و آلومینیوم تحت تأثیر عوامل جوی قرار نمی گیرند و دچار خوردگی تدریجی نمی شوند.
 بخاطر اینکه هزینه این مصالح و هزینه کار زیاد پوشاندن بلم با یکی از این فلزات در اوایل این قرن استفاده از مصالح لایه مانند پیوستهای مانند آسفالت و قیراندود مورد توجه قرار گرفت. آسفالت ماده ای با وزن مخصوص بالا است که به صورت داغ بر روی سطح بام گسترده می شود تا لایه پیوستگی غیرقابل نفوذی در برابر آب ایجاد گردد. معمولاً این ماده برای پوشاندن بام های مسطح بتنی ترجیح دارد. قیراندود در سه لایه به کمک قیرداغ چسبانده می شود تا لایه پیوسته غیرقابل نفوذ در برابر آب ایجاد گردد، قیراندود نسبتاً سبک وزن است و به همین جهت در بامهای مسطح چوبی مورد استفاده قرار می گیرد. آسفالت و قیراندود هر دو به صورت تدریجی اکسید و شکسته می شود و از عمر مفید حداکثر 20 ساله برخوردارند.

 دیوارها جان پناه:
 دیوارهای خارجی ساختمان از نطر ظاهر کلی آنها بعنوان دیوار جان پناه تا بالای سطح بام امتداد داده می شوند. آسیب پذیری دیوارهای جان پناه در مقایسه با دیوارهای خارجی زیر لبه پیش آمده بام بیشتر است.
 سطح فوقانی دیوار جان پناه مستقیماً در معرض باران قرار دارد و برای جلوگیری از اشباع شدن آن توسط آب باید دیوار را با نوعی ماده غیر جاذب پوشاند برای این منظور معمولاً از سنگ طبیعی استفاده می شود که هم جنبه حفاظت دارد و هم جنبه ترئینی. این سنگها که قرنیز نامیده می شوند طوری برش می خورند که به هنگام کارگذاشتن سطح فوقانی آنها شیبدار باشد.