پیشینه پژوهش و مبانی نظری سازه ی روش های مقابله ای

منابع: دارد

پژوهش های داخلی و خارجی: دارد

کاربرد این مطلب: منبعی برای فصل دوم پژوهش، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی

تعداد صفحه: 22صفحه

توضیحات از متن فایل

روشهایی که تحت عنوان شیوه های مقابله ای توضیح داده شده از جمله فنونی هستند که معمولاٌ خود افراد در مواجهه با رویدادهای استرس زا بکار می گیرند. گذشته از این تدابیر هرکسی می تواند جهت پیشگیری از پیامدهای روانی و جسمی استرس، روش های مقابله ای مناسب را یاد بگیرد، تعدادی از این روش ها را روان درمانگران طی جلسات مختلف درمانگری به مراجعان آموزش می دهند. درمان های مبتنی بر مهارت های مقابلهاز روش های شناختی و رفتاری متعددی تشکیل شده که در جریان آن با هدف کمک به افراد مجموعه ای از مهارت ها آموزش داده می شود تا بدین ترتیب افراد بتوانند در بسیاری از موقعیت های استرس زا سازگاری لازم بدست آورند. فرض بر این است که ناراحتی اشخاص مضطرب و افسرده آنچنان است که حل بسیاری از مشکلات آنها مستلزم یادگیری مهارت هایی برای مواجهه با آنها یا نیازمند تغییراتی در فعالیت های روزمره، موقعیت های محیطی یا در حالت کلی رفتارهای آنهاست(زرب، 1992؛ دیماتو، 1991؛ بنت و همکاران، 1990؛ به نقل از باصری، 1382) اهم این روش ها عبارتند از:

- تنش زدایی:

روشی بسیار موفق برای کمک کردن به افرادی است که دچار استرس هستند. این روش اغلب به عنوان بخشی از برنامه حساسیت زدایی نظامدار است که به منظور کنترل استرس های ناشی از ترس یا اضطراب از موضوعات مشخص بکار برده می شود. در حساسیت زدایی نظامدار سلسله مراتب محرک های استرس زا مشخص می شود و پس از انجام تنش زدایی فردبه تدریج موقعیت های استرس زا را تجسم می کند و با آن موقعیت ها در عمل مواجه می شود.گل فند(1978) وریمو مسترز(1979) موفقیت های ناشی از استفاده از حساسیت زدایی نظامدار را در کاهش استرس گزارش کرده اند.

- پس خوراند زیستی

در این شیوه آموزش، فرد درباره برخی جنبه های حالت فیزیولوژیکی خود اطلاعاتی (پسخوراند) دریافت نموده و بعد تلاش می کند آن حالت را تغییر دهد. این روش در کنترل درد و درمان اختلال های ناشی از استرس از قبیل سر درد تنشی موثر است. گاهی نیز از آن بعنوان پیشرفته ترین روش در درمان اختلال های ناشی از استرس نام برده می شود.

بنت (1990) در روشی با عنوان جرات آموزی به کسانی که استرس آنها ناشی از حضور در جمع است، آموزش داده که چگونه با تسلط بر محیط خودشان مشکل را برطرف کنند. روش های اصلاح رفتار کمک می کنند تا واکنش های نامناسب به استرس کاهش یابد. در این رابطه می توان به فنونی همچون بازی نقش، برنامه ریزی توام با هدف و آموزش حل مسئله اشاره داشت. پیامدهای فیزیولوژیکی رویدادهای استرس زا معمولاً با تمرین های بدنی کاهش می یابد. بعلاوه تمرین های ورزشی تحریکات جسمی حاصل از استرسورها را کاهش می دهد و سبب آزاد سازی جریان خون می شود و می تواند در آرام ساختن شخص موثر باشد.

- بازساخت دهی شناختی:

در این مهارت ها به شخص کمک می شود که برداشت یا تعبیر خود از استرسورها را اصلاح کند و عقاید شخصی، انتظارات و ارزیابی خود از فشارهایی را که با آن مواجه می شود را تغییر دهد. بر اساس روش هایی همچون درمانگری تعقلی- هیجانی و شناخت درمانگری بکتغییر در برداشت شخص از رویداد استرس زا سبب تغییر در واکنش های ذهنی و فیزیولوژیکی او به آن رویدادهای می شود(دیمائتو، 1991؛ به نقل از باصری، 1382). استفاده از این روش ها در کاهش استرس افراد مضطرب و افسرده با موفقیت همراه بوده است. در حوزه های گوناگون زندگی پاسخ های معینی برای مقابله یافت می شوند که از لحاظ نتایج مثبتی که به بار می آورند تفاوت چشمگیری با دیگر پاسخ ها دارند. مثلاً یک روش مقابله کم ارزش تر شمردن کار است. به این معنی که کار و استرس مربوط به آن را در مرتبه دوم اهمیت قرار دهیم و قدری از آن فاصله بگیریم(پیرلین و اسکولر، 1984؛ به نقل از باصری، 1382).

یکی از مهمترین روشهای شناختی- رفتاری در کاهش استرس تحت عنوان آموزش ایمن سازی در برابر استرس است. با اجرای این روش که توسط میچن باوم(1983) معرفی شده، توانایی فرد در مقابله با استرسورها افزایش می یابد. آموزش در سه مرحله انجام می شود: در مرحله اول که آمادگی شناختی نام دارد، اطلاعات لازم درباره استرسورها و پیامدهای آن به دست می آید.