مبانی نظری و پیشینه مدیریت زنجیره تامین (SCM)

بصورت فایل ورد

همراه با منابع

مدیریت زنجیره تأمین

مدیریت زنجیره تأمین (SCM) بعنوان یک واژه رایج علمی و مدیریتی در سال 1982 توسط اولیور و وبر برای توصیف یک سیستم کنترل سلسله مراتبی برای مواد، اطلاعات و جریان های مالی در یک شبکه چند بعدی بالقوه از نهادهای تصمیم گیری مستقل، معرفی شد. (Agrell & Hatami, 2011)

مدیریت زنجیره تأمین مجموعه ای از تمام فعالیتهای شرکت (اعم از راهبردی و عملیاتی) است که هدف آن یکپارچه سازی تأمین کنندگان، سازندگان، توزیع کنندگان و انبارداران و نیز تولید و توزیع صحیح و مناسب محصولات از لحاظ تعداد، محل، زمان و هزینه در راستای ارضای نیازهای مشتری است.  (Poirier & Reiter, 1996)

برخی از اهداف مدیریت زنجیره تأمین عبارتند از:

• کاهش اتلاف و فعالیت های بدون ارزش افزوده مانند: کاهش هزینه یا کاهش موجودی ها
• افزایش مسؤلیت پذیری در قبال خدمت به مشتری
• بهبود ارتباط زنجیره تأمین (سرعت، صحت و تسهیم اطلاعات)
• کاهش زمان چرخه تولید (توسعه محصول جدید، زمان تأخیر عرضه)
• بهبود هماهنگی تلاش ها (بهبود مستمر، درک اهداف).

به طور خلاصه می توان گفت که مدیریت زنجیره تأمین شامل سه بخش عمده یعنی تهیه و تدارک، تولید و توزیع است. همچنین برای مدیریت زنجیره تأمین باید سه نوع مدیریت را انجام داد:

• مدیریت اطلاعات؛
• مدیریت لجستیک (پشتیبانی)؛
• مدیریت روابط؛ (طالب زاده، 1387)