پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها

مقدمه

    اصطلاح "پروبیوتیک ها" برای نخستین بار از سوی lilley و still well (1965) به معنای مواد محرک رشد دیگر میکروارگانیسم ها مطرح گردید. مفهوم این اصطلاح پیوسته در حال بررسی بوده که در نهایت به یک عامل میکروبی زیست پذیر محدود شده که با استفاده برای انسان یا حیوان اثرات مفیدی بر میزبان از طریق بهبود موازنه میکروفلور طبیعی نشان می دهد. بر مبنای این مفهوم عباراتی دیگر نظیر باکتری های "خودی","مفید" و "سالم" برای پروبیوتیک ها معمول شده است.

زنجیره پروبیوتیک ها:

بطور خاص ارزیابی سلامت یک زنجیره پروبیوتیک پیشنهاد شده یا پذیرفته شده شامل موارد زیر می شود:

1) قابلیت سلولها برای تولید متابولیت ها و آنزیم ها

2) تجمع آنها(یا خاصیت چسبندگی)

3) عوامل تاثیر گذار بر ماندگاری و بقاء زنجیره پروبیوتیک ها

4) واکنش با میزبان علی الخصوص در شرایط بیماری زایی.

 در گروه LAB گروه Lactobacillus بیشتر به صورت پروبیوتیک ها مورد توجه قرار می گیرند. این گروه

دارای خواص و ویژگیهای قابل ملاحظهای بوده که با عنوان ارگانیسم های پروبیوتیکی موثر بااستفاده فراوانی همراهند.

این مشخصه ها عبارتند از:

1)چسبندگی کافی به سلول های مخاطی روده برای کاهش یا پیشگیری از تجمع پاتوژن ها

و

فایل پاورپوینت 27 اسلاید6 اسلاید به صورت لاتین می باشد.